Malawiiiiiiiiiiiiiiiii!!!
Door: Roos
Blijf op de hoogte en volg Roos
06 November 2013 | Malawi, Blantyre
Hallo lieve mensen!
Weer een berichtje van ons, en dit keer vanuit Zimbabwe! Het was de bedoeling om deze blog vanuit het vriendelijke Malawi te posten, maar dat wilde maar niet lukken. Nu eindelijk wel, want we zitten nu in Harare, de hoofdstad van Zimbabwe en hebben super snel internet gevonden :) En 'snel' in combinatie met 'Afrika' is een zeldzame combinatie ;).
Ons laatste verslag kwam van Zanzibar. Na een paar nachten te hebben geslapen in Stonetown, Zanzibar vertrokken Mat, Alida, Robin en ik op 14 oktober naar Dar Es Salaam. Daar hebben een nacht geslapen en de volgende dag zijn we met de Tazara trein van Das Es Salaam naar Mbeya (ook Tanzania) gereisd. We hadden al gehoord dat de trein meestal te laat zou vertrekken. En dan niet op z'n Nederlands een paar minuten te laat, maar een a twee dagen :) Maar..... We hebben al de hele reis ontzettend veel geluk, en ook dit keer, want de trein zou om 15.50 vertrekken en vertrok om.... 15.50! Haha! Top dus! We hadden het gevoel dat we op schoolreisje gingen, want de reis zou prachtig worden, dwars door vele nationale parken. We hadden een coupe met z'n vieren, waar we ook lekker konden slapen. De reis was prachtig. Van groene bossen, tot savannes met grote baobab bomen. Tijdens de stops, op plekken waarvan ik me soms afvroeg of het wel een station was, liepen allerlei mensen met eten, drinken, maar ook oude blenders, waterkokers en strijkijzers handel te bedrijven. Super grappig! De treinreis was echt een feest!
Na 25 uur, en een nacht in Mbeya, kwamen we op 17 oktober aan in Malawi! Het was een hele reis, maar dankzij al het geluk waren we er vrij snel! Het schijnt namelijk nogal lastig te zijn om de grens over te komen, maar dankzij al het geluk en engelen van mensen die we steeds tegen komen, was het een piece of cake! De minibus reis was geweldig: een bus vol christelijke Malawiaanse vrouwen, die de hele weg gospelsongs zongen! Het verschil tussen Tanzania en Malawi is groot: van dala dala's vol gesluierde vrouwen die niks zeggen, naar minibusjes waar vrouwen hun kind open en bloot borstvoeding geven, verliefde Malawianen arm in arm zitten en zingende mensen. Het imago van het vriendelijke en vrolijke Malawi werd meteen bevestigd.
We zijn 2,5 week in Malaw geweest. We hebben een nacht in Mzuzu geslapen en vier nachten in het prachtige Mayoka Village, te Nkhata Bay (http://www.mayokavillagebeachlodge.com/). Een geweldige eco-friendly stek, aan Lake Malawi. Met eten uit hun eigen organische tuin, compost toiletten enz. Heel milieubewust, echt leuk! We hebben veel gezwommen, gesnorkeld (mooie gekleurde cichlid vissen!) en leuke mensen ontmoet. En we kwamen daar de beste vriendin van m'n schoonzusje tegen, die een jaar op wereldreis is met haar zus. Hoe toevallig ook weer!
Toen we daar vertrokken, hebben we afscheid genomen van Mat en Alida, want we wilden naar het ienie minie dorpje Siliva, waar Robins zus en haar man een tijdje vrijwilligerswerk hebben gedaan. We hadden wat foto's en voor ze. Het was een FANTASTISCHE ervaring! We hebben het ware Afrikaanse leven ervaren! We werden door bijna het hele dorp hartelijk welkom geheten. Mister Happy is de chief van het dorp, en heeft vier zoons en een vrouw. (De 'onder chiefs' dochter werkte bij Mayoka en zij bracht ons naar Siliva. Wat een geluk/ 'toeval' weer!) We kregen een tour door het schooltje, de tuinen waar ze hun eigen eten kregen, heerlijke maaltijden (ze eten echt van alles, bv ook de bladeren van bv tomatenplanten en van pompoen enz), als kers op de taart kregen we een voorstelling, met vele mensen uit het dorp. Een toneelvoorstelling, een muziek/dans voorstelling (ik mocht meedoen :) ), locale spelletjes en een mooie speech. 's Avonds bakte de zoons een banana cake oftewel chigumu voor ons (zie recept hieronder). Alles was heel primitief, maar werkte uitstekend! Ik voelde me helemaal back to basic en enorm verbonden met iedereen. We mochten er blijven slapen, en eigenlijk wilden ze dat we nooit meer weg zouden gaan :) Wat een geweldige dag!
's Ochtends kregen we nog een lekker home made ontbijt en namen we afscheid. Dat was best even lastig. Ik kan iedereen die graag zou willen helpen met het verbeteren van onderwijs aan willen raden om naar Siliva te gaan en Mister Happy te helpen! Hij is zo ambitieus en slim en heeft grootse plannen. Ik wens hem het allerbeste toe, en hoop dat hij hulp gaat krijgen om al z'n plannen uit te voeren. Daarna vertrokken we met de minibus (waarin niet alleen veel mensen, maar ook twee geiten zaten :D) naar Mzuzu.
Na Mzuzu was het tijd voor Kande Beach, want daar konden we paardrijden, in Lake Malawi! En omdat ik al 3,5 week geen paarden had gezien, MOEST ik paardrijden, en gelukkig vindt Robin paardrijden ook leuk (en kan hij het goed :) ). We hebben bij Kande Horse gereden. Zie www.kandehorse.com voor een impressie van onze rit. Het was SUPER!!! Vooral het zwemmen met de paarden in Lake Malawi was onvegetelijk! Wat een GEWELDIGE plek met super goed verzorgde paarden! De Engelse horseman Johnny en zijn vrouw Adila waren erg te spreken over m'n omgang en rijden met de paarden en dus mochten we daar tegen kost en inwoning bijna een week een aantal paarden trainen! Met een paard wist Johnny zich geen raad meer mee. Het was Choo, een zeer scheve en onzekere ruin. Super lief dier, waar ik meteen een klik mee had. Met behulp van het rechtrichten en natural horsemanship heb ik Choo gelukkig goed kunnen helpen. Ik heb Johnny meteen de online cursus bij Marijke de Jong aangeraden.
Ik ben een Afrikaanse Rechtricht missionaris :) Omdat Johnny zo blij was met m'n rechtrichten, stuurde hij ons daarna door naar vrienden in Lilongwe. Ze hadden ook een prachtig huis, met zwembad, waar we een paar dagen verbleven. Sue en Paul waren ook super vriendelijke mensen en ik heb drie van hun paarden (waarvan eentje was afgeschreven) daar een aantal dagen getraind. Ook Sue was onder de indruk, en was na het zien van de foto's van Lente van voor en na het rechtrichten echt helemaal om en ervan overtuigd dat rechtrichten echt een groot verschil maakt. Dus ook daar wordt nu volop rechtgericht haha! Tof!!
Na ons paardenavontuur vertrokken we naar Blantyre, om vandaaruit (met een hele crappy Zupco bus over hele crappy wegen haha!) naar Harare te vertrekken. In de Zimbezi zagen we nijlpaarden! Afrika is echt zo mooi! Wel jammer dat er overal giftige slangen en spinnen zitten.... BRRRR!! De hond van Sue was aangevallen door een cobra toen we daar waren. IEHHH!! Maar gelukkig hebben wij er nog geen een gezien haha! Vrijdag vertrekken we naar de Victoria Falls en daarna Mutopos!
Hopelijk gaat in Holland alles goed?!
Tot later!!
Veel liefs Robin en Roos
Banana cake - Chigumu (recept van Thomas, Mr. Happy's oudste zoon)
- 4 grote bananen (of 8 kleine Malawiaanse bananen :) )
- 1 eetlepel baking soda
- 1 theelepel zout
- 1 kop water
- mais bloem (dat gebruiken ze hier ipv tarwe)
- veel liefde
Prak de bananen en voeg al roerend de bloem toe, tot er een goed dik deeg ontstaat. Voeg de water, het zout en de baking soda toe en stop het in een cakevorm. Doe de cake 30 minuten in de oven (of in het vuur :) ) en klaar! Voor de zoetekouwen onder ons: voeg wat honing aan het beslag toe. Enjoy!!
Weer een berichtje van ons, en dit keer vanuit Zimbabwe! Het was de bedoeling om deze blog vanuit het vriendelijke Malawi te posten, maar dat wilde maar niet lukken. Nu eindelijk wel, want we zitten nu in Harare, de hoofdstad van Zimbabwe en hebben super snel internet gevonden :) En 'snel' in combinatie met 'Afrika' is een zeldzame combinatie ;).
Ons laatste verslag kwam van Zanzibar. Na een paar nachten te hebben geslapen in Stonetown, Zanzibar vertrokken Mat, Alida, Robin en ik op 14 oktober naar Dar Es Salaam. Daar hebben een nacht geslapen en de volgende dag zijn we met de Tazara trein van Das Es Salaam naar Mbeya (ook Tanzania) gereisd. We hadden al gehoord dat de trein meestal te laat zou vertrekken. En dan niet op z'n Nederlands een paar minuten te laat, maar een a twee dagen :) Maar..... We hebben al de hele reis ontzettend veel geluk, en ook dit keer, want de trein zou om 15.50 vertrekken en vertrok om.... 15.50! Haha! Top dus! We hadden het gevoel dat we op schoolreisje gingen, want de reis zou prachtig worden, dwars door vele nationale parken. We hadden een coupe met z'n vieren, waar we ook lekker konden slapen. De reis was prachtig. Van groene bossen, tot savannes met grote baobab bomen. Tijdens de stops, op plekken waarvan ik me soms afvroeg of het wel een station was, liepen allerlei mensen met eten, drinken, maar ook oude blenders, waterkokers en strijkijzers handel te bedrijven. Super grappig! De treinreis was echt een feest!
Na 25 uur, en een nacht in Mbeya, kwamen we op 17 oktober aan in Malawi! Het was een hele reis, maar dankzij al het geluk waren we er vrij snel! Het schijnt namelijk nogal lastig te zijn om de grens over te komen, maar dankzij al het geluk en engelen van mensen die we steeds tegen komen, was het een piece of cake! De minibus reis was geweldig: een bus vol christelijke Malawiaanse vrouwen, die de hele weg gospelsongs zongen! Het verschil tussen Tanzania en Malawi is groot: van dala dala's vol gesluierde vrouwen die niks zeggen, naar minibusjes waar vrouwen hun kind open en bloot borstvoeding geven, verliefde Malawianen arm in arm zitten en zingende mensen. Het imago van het vriendelijke en vrolijke Malawi werd meteen bevestigd.
We zijn 2,5 week in Malaw geweest. We hebben een nacht in Mzuzu geslapen en vier nachten in het prachtige Mayoka Village, te Nkhata Bay (http://www.mayokavillagebeachlodge.com/). Een geweldige eco-friendly stek, aan Lake Malawi. Met eten uit hun eigen organische tuin, compost toiletten enz. Heel milieubewust, echt leuk! We hebben veel gezwommen, gesnorkeld (mooie gekleurde cichlid vissen!) en leuke mensen ontmoet. En we kwamen daar de beste vriendin van m'n schoonzusje tegen, die een jaar op wereldreis is met haar zus. Hoe toevallig ook weer!
Toen we daar vertrokken, hebben we afscheid genomen van Mat en Alida, want we wilden naar het ienie minie dorpje Siliva, waar Robins zus en haar man een tijdje vrijwilligerswerk hebben gedaan. We hadden wat foto's en voor ze. Het was een FANTASTISCHE ervaring! We hebben het ware Afrikaanse leven ervaren! We werden door bijna het hele dorp hartelijk welkom geheten. Mister Happy is de chief van het dorp, en heeft vier zoons en een vrouw. (De 'onder chiefs' dochter werkte bij Mayoka en zij bracht ons naar Siliva. Wat een geluk/ 'toeval' weer!) We kregen een tour door het schooltje, de tuinen waar ze hun eigen eten kregen, heerlijke maaltijden (ze eten echt van alles, bv ook de bladeren van bv tomatenplanten en van pompoen enz), als kers op de taart kregen we een voorstelling, met vele mensen uit het dorp. Een toneelvoorstelling, een muziek/dans voorstelling (ik mocht meedoen :) ), locale spelletjes en een mooie speech. 's Avonds bakte de zoons een banana cake oftewel chigumu voor ons (zie recept hieronder). Alles was heel primitief, maar werkte uitstekend! Ik voelde me helemaal back to basic en enorm verbonden met iedereen. We mochten er blijven slapen, en eigenlijk wilden ze dat we nooit meer weg zouden gaan :) Wat een geweldige dag!
's Ochtends kregen we nog een lekker home made ontbijt en namen we afscheid. Dat was best even lastig. Ik kan iedereen die graag zou willen helpen met het verbeteren van onderwijs aan willen raden om naar Siliva te gaan en Mister Happy te helpen! Hij is zo ambitieus en slim en heeft grootse plannen. Ik wens hem het allerbeste toe, en hoop dat hij hulp gaat krijgen om al z'n plannen uit te voeren. Daarna vertrokken we met de minibus (waarin niet alleen veel mensen, maar ook twee geiten zaten :D) naar Mzuzu.
Na Mzuzu was het tijd voor Kande Beach, want daar konden we paardrijden, in Lake Malawi! En omdat ik al 3,5 week geen paarden had gezien, MOEST ik paardrijden, en gelukkig vindt Robin paardrijden ook leuk (en kan hij het goed :) ). We hebben bij Kande Horse gereden. Zie www.kandehorse.com voor een impressie van onze rit. Het was SUPER!!! Vooral het zwemmen met de paarden in Lake Malawi was onvegetelijk! Wat een GEWELDIGE plek met super goed verzorgde paarden! De Engelse horseman Johnny en zijn vrouw Adila waren erg te spreken over m'n omgang en rijden met de paarden en dus mochten we daar tegen kost en inwoning bijna een week een aantal paarden trainen! Met een paard wist Johnny zich geen raad meer mee. Het was Choo, een zeer scheve en onzekere ruin. Super lief dier, waar ik meteen een klik mee had. Met behulp van het rechtrichten en natural horsemanship heb ik Choo gelukkig goed kunnen helpen. Ik heb Johnny meteen de online cursus bij Marijke de Jong aangeraden.
Ik ben een Afrikaanse Rechtricht missionaris :) Omdat Johnny zo blij was met m'n rechtrichten, stuurde hij ons daarna door naar vrienden in Lilongwe. Ze hadden ook een prachtig huis, met zwembad, waar we een paar dagen verbleven. Sue en Paul waren ook super vriendelijke mensen en ik heb drie van hun paarden (waarvan eentje was afgeschreven) daar een aantal dagen getraind. Ook Sue was onder de indruk, en was na het zien van de foto's van Lente van voor en na het rechtrichten echt helemaal om en ervan overtuigd dat rechtrichten echt een groot verschil maakt. Dus ook daar wordt nu volop rechtgericht haha! Tof!!
Na ons paardenavontuur vertrokken we naar Blantyre, om vandaaruit (met een hele crappy Zupco bus over hele crappy wegen haha!) naar Harare te vertrekken. In de Zimbezi zagen we nijlpaarden! Afrika is echt zo mooi! Wel jammer dat er overal giftige slangen en spinnen zitten.... BRRRR!! De hond van Sue was aangevallen door een cobra toen we daar waren. IEHHH!! Maar gelukkig hebben wij er nog geen een gezien haha! Vrijdag vertrekken we naar de Victoria Falls en daarna Mutopos!
Hopelijk gaat in Holland alles goed?!
Tot later!!
Veel liefs Robin en Roos
Banana cake - Chigumu (recept van Thomas, Mr. Happy's oudste zoon)
- 4 grote bananen (of 8 kleine Malawiaanse bananen :) )
- 1 eetlepel baking soda
- 1 theelepel zout
- 1 kop water
- mais bloem (dat gebruiken ze hier ipv tarwe)
- veel liefde
Prak de bananen en voeg al roerend de bloem toe, tot er een goed dik deeg ontstaat. Voeg de water, het zout en de baking soda toe en stop het in een cakevorm. Doe de cake 30 minuten in de oven (of in het vuur :) ) en klaar! Voor de zoetekouwen onder ons: voeg wat honing aan het beslag toe. Enjoy!!
-
06 November 2013 - 09:20
Kees:
Hier in Nederland gaat alles goed. Kilte, wind en veel nattigheid is ons deel momenteel. Maar ja,. november? Zoals gebruikelijk stond er vanmorgen weer zo'n 250 kilometer file in ons kleine landje. What's New? Dat zal bij jullie anders zijn? In de Raadshof (bijna) alles rustig. We gaan ons zaterdag beraden over een aanpak van de gemeenschappelijke tuin. Is volgens de jonge generatie (inclusief KdB, ha, ha!) nogal oubollig en zoals je weet, Lieve Roos, zijn wij daar niet zo van. Ben je woensdag 28 mei 2014 al weer terug? Dan is namelijk het Hilversumse Grasbaan Spektakel weer aan de orde en dat mag je natuurlijk niet missen. Veel Plezant en een dikke zoen! Groeten aan Robin! -
06 November 2013 - 10:24
Marion:
Hé jongens, wat fantastisch alemaal !!
Ik heb je verslag ademloos gelezen en genoten. -
06 November 2013 - 14:23
Linda:
Wow, wat een mooie verhalen en ervaringen!! Super leuk om te lezen en wat gaaf dat jullie zoveel kunnen betekenen voor de paarden daar, heerlijk gevoel lijkt me! Zag op de site van Kande Horse toevallig een andere bekende van me tussen de foto's in de gallery! Hoezo, een klein wereldje?! :) Geniet er nog lekker van daar!!! Dikke X -
06 November 2013 - 14:31
Renate:
Ha Roos,
Wat leuk om te lezen zeg, zo te horen is de reis een grote belevenis, dan ook nog de mogelijkheid krijgen om paarden te trainen super leuk allemaal en zeker als dat in zo'n mooi warm land gebeurd, zou wel met je willen ruilen hoor! Hier is het idd alleen maar nat, veel wind en zelfs een echte tornado in ons landje in Wijk bij Duurstede dat is toch wel even wat anders. Vandaag weer eens les onder het zadel gehad, ook weer leuk en leerzaam!
Groetjes en goede reis nog verder! -
06 November 2013 - 17:14
Pol En Liesbeth:
Wat leuk jullie verhaal .ook mooi met die paarden .(gekomt toch nog terug? -
07 November 2013 - 08:18
Joe:
Roos en Robin, wereldreizigers, levensgenieters, toppers,
Erg leuk geschreven verhaal. Door jullie zonnige en leuke avonturen kan ik het grauwe november weer hier even helemaal vergeten.
En wat een kicken verhaal dat je daar je kunsten mag laten zien Roos, what else do you want?
Ik kan me zo voorstellen dat Robin met een grote glimlach lekker onderuit gezakt op ze stoel, trots, naar ze vriendin zit te kijken.
En als ik dan lees over de vrolijke busreizen daar in malawi, wil ik niets anders als het met mijn eigen ogen zien en beleven.
Heel veel plezier en geluk verder en ik kijk uit naar jullie volgende avontuur
Groetjes -
08 November 2013 - 14:50
Nienke:
Ik ga helemaal mee met Joe zijn bericht! Niks meer aan toe te voegen!:D
-
08 November 2013 - 19:27
Delphine:
Ohh, wat een mooie verhalen Roos, wat super dat je daar paarden en hun eigenaren hebt kunnen helpen met het rechtrichten! En wat bijzonder wat je allemaal ziet en meemaakt! En geweldig om samen met Robin te mogen zwemmen met de paarden!!!! Geniet er lekker van! Liefs Delphine -
11 November 2013 - 10:03
Esther:
Wat een heerlijke verhalern lief nichtje! Het enthousiasme en de smileys spatten ervanaf. I like ;)!!!
Wat gaaf dat je je paarden passie in Afrika ook nog zo mooi kwijt kunt- zo is het geven en ontvangen daar tussen die prachtige gastvrije, open mensen :)! Geniet, geniet, geniet! Maar dat hoef ik niet te zeggen hihi ;) Dank voor het mooie verslag! X -
11 November 2013 - 19:11
Rieneke:
WHOWWWW!!! Wat een ervaringen, wat een belevingen, wat een rijkdom.
Ik vind het errug leuk om te lezen over jullie reis. Geniet van het moment; de mensen en alle schepping om je heen. Liefs, Rieneke -
13 November 2013 - 15:12
Tessa:
Heb me ziek gegeten aan Banana cake..maar heb nog nooit zelf geprobeerd te maken! Leuk!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
